8:00 – Ik werd vanochtend alweer vroeg uitgeslapen wakker om 5:45 uur. Ik ‘inner-wist’ dat ik eruit moest gaan, maar ik wilde de controle houden met lichamelijke spanning als gevolg. En daar volharde ik in. Het lijkt erop dat ik de controle in de vorm van willen (wel of niet maakt niet uit) mij iets oplevert naast de fysieke spanning en stress. Alleen wat?
Wat ik in ieder geval waarneem is dat wel of niet iets willen ervoor zorgt dat ik niet (meer) kan voelen. En dat ik het contact met ‘sense of self’ kwijtraak. Het lijkt erop dat het ego mij probeert te beschermen door de controle te houden door te willen; “ik wil dit wel, omdat…” en “ik wil dit niet, omdat…”. Dit wist ik al, maar ik vermoed dat dit niet de belangrijkste reden/oorzaak is van het ego.
Dus wat zou er nog meer aan de hand kunnen zijn? Probeer ik met willen ervoor te zorgen dat ik de directe ervaring van waardeloos en slecht voelen uit de weg ga? Probeer ik een ervaring van seksueel misbruik (die ik nog niet onder ogen ben gekomen) uit de weg te gaan? Het lijkt erop dat ik geloof dat als ik de controle niet vasthoud, dat andere mensen mij allemaal gaan kwetsen. Ik geloof dus dat ik mijzelf moet beschermen tegen emotioneel gevaar (andere mensen) van buitenaf. En als ik dat geloof, dan voel ik mij natuurlijk ook emotioneel onveilig. En dan vind ik het niet gek dat ik (het ego) de controle probeert te houden via willen.
Als ik geloof dat ander mensen mij emotioneel gaan kwetsen, dat ik ook die ervaring heb hiernu. Niet direct de ervaring van emotioneel gekwetst worden, maar wel emotioneel op mijn hoede zijn en verwachten dat ik emotioneel gekwetst ga worden; ik probeer mijzelf te beschermen tegen emotioneel gevaar (andere mensen) door controle te houden via willen. En ik rechtvaardig mijn beschermingsmechanisme van willen natuurlijk omdat ik mij kwetsbaar voel en geloof dat er werkelijk emotioneel gevaar buiten mijzelf bestaat.
Ik geef het leven de schuld van…
Als ik nog eerlijk ben, dan ben ik zo verschrikkelijk bang om zonder controle te leven. Ik ben bang dat als ik de controle loslaat, dat het dan nooit meer goedkomt, dat duidelijk wordt hoe intens slecht en intens waardeloos ik eigenlijk ben.
Ik voel mij zo verraden door het leven. Ik voel mij zo hard gekwetst door het leven. Ik voel mij zo pijn gedaan door het leven. Ik voel mij zo in de steek gelaten door het leven, dat ik het leven niet meer vertrouw. Ik vertrouw het leven niet meer, ik weiger me eraan over te geven omdat ik het niet meer vertrouw. Ik ben zo bang om weer gekwetst te worden.
Ik moet leren inzien dat ik oké ben zoals ik ben en het gedrag van andere mensen niets te maken heeft met mij, maar alles zegt over de manier waarop ze omgaan met zichzelf (en dus ook anderen). Ik vind dit een verschrikkelijk moeilijke illusie om te doorzien, maar ik ben bereid om de illusie te leren doorzien en los te laten. ~ lzv