21:00 – Wie ben ik? Dat is de belangrijkste vraag bij zelfonderzoek. Inmiddels ben ik sinds mei 2018 bezig en ik geloof nog steeds dat ik het ego ben 😆 Wat voor mij een verzachtende omstandigheid is geweest, is dat ik CPTSS heb.
“CPTSS staat voor Complexe Posttraumatische Stressstoornis. Het is een psychische aandoening die vaak voorkomt bij mensen die langdurig of herhaaldelijk worden blootgesteld aan traumatische situaties, zoals mishandeling, verwaarlozing, oorlog, gevangenschap of seksueel misbruik (bron: ChatGPT).”
Symptomen van CPTSS
Naast de klassieke PTSS-symptomen (zoals herbelevingen, vermijding en verhoogde prikkelbaarheid) komen bij CPTSS vaak de volgende klachten voor:
- Moeite met het reguleren van emoties (bijvoorbeeld extreme woede, intense schaamte of verdriet).
- Negatief zelfbeeld (gevoelens van waardeloosheid, schaamte of schuld).
- Moeilijkheden in relaties (problemen met vertrouwen, afstandelijkheid of juist afhankelijkheid).
- Chronisch gevoel van leegte of vervreemding.
- Dissociatie (gevoel los te staan van jezelf of de wereld).
- Fysieke klachten zonder duidelijke medische oorzaak (zoals chronische pijn).
In mijn persoonlijk ervaring herken ik alle zeven bovenstaande punten. Echt allemaal, waarbij ik het meest last heb van punt 1, punt 5 en punt 6.
Oorzaken CPTSS
Volgens ChatGPT wordt CPTSS vaak veroorzaakt door langdurige blootstelling aan traumatische situaties, vooral als deze in de kindertijd plaatsvinden. Voorbeelden zijn:
- Langdurige mishandeling of misbruik
- Emotionele of fysieke verwaarlozing
- Oorlogservaringen of gevangenschap
- Mensenhandel of slavernij
In mijn jeugd ben ik emotioneel verwaarloosd en langdurig seksueel misbruikt (5 jaar). Dus het is niet gek dat ik daardoor moeite heb om mensen te vertrouwen, last heb van dissociatie en psychosomatische klachten. De vraag is alleen: hoe los ik het op?
Inmiddels heb ik vijf sessies lichaamsgerichte therapie gehad, waarbij ik leer om de spanningen in mijn lichaam ‘een stem te geven’. Het lijkt erop dat ik mijzelf heb aangeleerd om lastige en moeilijke emoties ‘gewoon’ te verdringen en ontkennen. Als ik ze ontken en ik er niet meer bewust van ben, dan bestaan ze niet meer. Alleen zo werkt het dus niet.
Echter, op basis van bijna 20 jaar therapie te hebben gehad, kan ik concluderen dat het mechanisme van verdringen en ontkennen van emoties en gevoelens intact is gebleven. Ik heb al zo verschrikkelijk veel emoties en gevoelens uit het verleden verwerkt. Vooral veel verdriet, boosheid, schaamte, woede, frustratie, seksuele energie, machteloosheid, walging, radeloosheid, angst.
Ik had eigenlijk gehoopt dat dit afweermechanisme – dat bovenop de standaard ‘angst afweer’ en extreme ‘primaire afweer’ lijkt te zitten – mettertijd zou slijten naarmate ik meer oude werkelijkheden + oude onvervulde behoeften + oude pijn uit het verleden zou hebben verwerkt. Helaas is dit niet het geval. Dit bijzondere afweermechanisme is nog steeds intact en heeft dus een functie.
Dit bijzondere afweermechanisme maakt het loslaten van het verleden wel erg moeilijk. Immers, zodra ik mij met het ego identificeer worden alle emoties en gevoelens ook standaard allemaal verdrongen. Ik kan dan rust in mijn geest ervaren (geen gedachten) en tegelijkertijd is mijn binnenwereld één en al spanning en stress. Ik vermoed een gevolg van de verdringen en ontkenning van a) het zelf, b) emoties en gevoelens of c) een combinatie van deze twee.
Echter, als ik heel aanwezig ben, niet meega in de gedachtepatronen van het ego, goed ademhaal en accepteer hoe ik mij voel, dan lijk ik toch los te kunnen komen van het ego en de emotionele binnenwereld die het afwijst. Het gevolg is meer ruimte en gevoelens in mijn binnenwereld en het verdwijnen van spanning.
De vraag die mij al langere tijd bezighoudt is of ik alle verdrongen ervaringen in het emotionele brein door moet voelen om het verleden los te kunnen laten? Dat is wat ik geloof omdat ik telkens weer getriggerd wordt door externe stimuli of dat verdrongen ervaringen in bewustzijn verschijnen (herbelevingen die ik emotioneel nooit beleefd heb, want anders zouden ze ook niet in het emotionele brein zijn blijven hangen).
Het doorzien van overtuigingen en gedachten is één ding. Het doorzien dat wat ik voel niets met ‘mij als geheel’ te maken heeft is een anders ding. Echter, die oude verdrongen ervaringen in het emotionele brein daar blijf ik maar mee worstelen. Zou het kunnen dat ze allemaal ‘gezien’ en ‘doorvoeld’ moeten worden voordat ik de identificatie met het ego – en dus het verleden – kan loslaten?
Mijn ervaring tot nu toe lijkt deze vraag met ‘ja’ te bevestigen. Ik heb al zo vaak naar delen van mijn seksueel misbruik trauma, emotionele verwaarlozing trauma en mijn verlatingstrauma (door mijn vader) gekeken en deze doorvoeld, dat ik zou zeggen dat ik de belangrijkste emoties en gevoelens doorvoeld heb. Als ik hiervan uitga (geen idee of dit klopt), dan zou dat betekenen dat ik identiteit blijf halen uit een ‘slachtofferidentiteit’ (waar ik in geloof) of een ‘getraumatiseerd ego’ (waar ik in geloof) of een ego met emotioneel brein dat ‘gevuld is’ met verdrongen onverwerkte ervaringen (waar ik in geloof, terwijl dat niet het geval is).
De waarheid liegt niet. Gedachten en overtuigingen zijn illusies en onwaar. Emoties en gevoelens zijn illusies en onwaar. Wat voor mij zo verschrikkelijk moeilijk is, is dat ik niets begrijp van mijn binnenwereld. Zoals nu ervaar ik spanning in mijn buik en ik heb geen idee wat dat betekent en hoe ik dat moet interpreteren. Mijn binnenwereld is een puinhoop. A fucking mess. Zo dat is er uit.
De hamvraag blijft: wat moet er gebeuren voordat ik het verleden kan loslaten? Of beter gezegd: op welke manieren blijf ik aan het verleden vasthouden? Geloven van gedachten, overtuigingen, betekenis toekennen aan emoties, gevoelens, spanningen en (verdrongen) binnenwereld.
Eigenlijk zou ik iemand moeten spreken die zeer gespecialiseerd is in het behandelen van CPTSS mensen. En vragen of ik überhaupt nog een ‘normaal’ ego kan worden die zijn emoties kan reguleren en niet meer standaard dissocieert en last heeft van herbelevingen. ~ lzv