Een nieuw begin

Leestijd: 3 minuten

23:00 – Vanavond heb ik weer mijn vaste mannencirkel bijgewoond in Amsterdam-Oost. We waren met 12 mannen, waarvan er 5 nieuw waren. Tijdens de ronde van de Magiër – we werken standaard met de vier archetypes van Jung, waarbij elk archetype (Minnaar, Krijger, Magiër en Koning) een ronde kenmerkt – stelde de facilitator een oefening voor die we in tweetallen konden doen. Het was een simpele oefening die bestond uit twee rondes. Tijdens de eerste ronde werd mij gevraagd: “wat heb je (nog meer) nodig?”. En in de twee ronde was de vraag “wat ga je (nog meer) doen?”. Telkens als ik een antwoord had gegeven, dan stelde de vragensteller de vraag nogmaals. En dan nogmaals en nogmaals, enz. Twee minuten lang.

Aanvankelijk zag ik het nut van de oefening niet echt in (ik verwachtte geen interessante en ‘diepe’ antwoorden), maar tot mijn verrassing gaf ik vrij snel het antwoord “ik moet mijn vader vergeven” op de eerste vraag. En daarna “ik moet mijn boosheid en haat op papier zetten, evenals mijn liefde voor hem”. Ik was mij er niet van bewust dat de relatie met mijn vader mij nog dwars zit, alhoewel ik mijzelf zo nu en dan nog steeds flink kan haten. Mijn moeder heb ik na een paar mooie gesprekken en weekendjes weg met z’n tweeën kunnen vergeven, maar mijn vader heb ik nooit echt gesproken als volwassene. Ik heb nooit de kans gehad om mijn gevoelens te uiten naar mijn vader, terwijl onze gebroken relatie ontzettend veel schade heeft toegebracht aan mijn ontwikkeling van jongen naar man, mijn zelfbeeld en wereldbeeld. Wat nog verergert werd door het seksueel misbruik wat er in mijn tienerjaren op volgde.

Het gaat erom dat ik mijn gevoelens over mijn vader op papier krijg. En wat ga ik doen? Ik ga de brief naar de begraafplaats in Arnhem brengen waar hij uitgestrooid is op het crematieveld. En daar steek ik de brief waarschijnlijk symbolisch in brand om mijn boosheid en haat op te laten lossen in het geheel. En hopelijk kan ik mijn vader daarna echt vergeven voor zijn gedrag en de impact die het heeft gehad op mij en mijn leven.

Boosheid en haat richting mijn vader

Drie weken geleden heb ik een wandeling gemaakt met Edwin in de duinen rondom Wassenaar. Ik stelde voor om tijdens die wandeling ergens te gaan zitten en mijn ogen te sluiten, waarna hij mij wat vragen zou stellen om erachter te komen waar ik nou steeds in vastloop. Op basis van de antwoorden koppelde hij steeds terug als ik een antwoord als afweer gebruikte (‘angst afweer’, ‘primaire afweer’, ‘valse hoop’, ‘valse macht’ of ‘ontkenning van behoeften’ → allemaal afkomstig uit PRI van Ingeborg Bosch). Veel van mijn antwoorden waren ‘angst afweer’, ‘primaire afweer’ en ‘valse hoop’. Verder kreeg ik terug dat ik een controlesysteem lijk te hebben gecreëerd om het ‘standaard’ afweersysteem onder controle te houden (lees: mijn afweer gevoelens niet willen voelen). Dat was voor mij een eyeopener. Door dat extra controlemechanisme ben ik mij vaak helemaal niet meer bewust wat ik voel en kan ik een afweer alleen rationeel herleiden zonder de bijbehorende emotie(s) echt te voelen. Hierdoor blijf ik maar rondjes dwalen in mijn hoofd (lees: van de ene afweer in de andere afweer gaan).

Dat ik vandaag bewust ben geworden van de boosheid en haat richting mijn vader die ik nog meedraag is goed nieuws. Natuurlijk ga ik hiermee niet direct het verleden los kunnen laten, maar hopelijk kan ik wel een belangrijk onderdeel van mijn verleden afsluiten en loslaten. Het feit dat ik niet bewust was van de boosheid en haat richting mijn vader is exemplarisch van hoe moeilijk is het vind om gevoelens toe te laten en de juiste koppelingen te maken. De boosheid en haat richting mijzelf voel ik regelmatig (vooral als er in de ogen van mijzelf iets verkeerd is gegaan), maar het is gewoon niet in mij opgekomen om die aan de juiste persoon te adresseren: mijn vader.

Het is tijd voor een fundamentele verandering

Ik geloof dat ik het heel moeilijk vind om zelfonderzoek te doen, omdat ik niet goed weet waar ik moet beginnen en wat ik voel (allemaal ‘primaire afweer’). Ik heb alle berichten (598) op deze website gearchiveerd en ik heb besloten op helemaal opnieuw te beginnen. Ik doe net alsof ik helemaal niets weet en ga mijn hele ervaring opnieuw onderzoeken. En kijken wat nou eigenlijk bij ‘mij’ hoort en wat niet → wie ben ik? De waarheid is hierbij het uitgangspunt uiteraard. Ik voel nu al ontzettend veel weerstand om hiermee te beginnen, maar ik ben helemaal klaar met de pijn, stress en het lijden in mijn leven. En ook dat er eigenlijk geen fundamentele verandering heeft plaatsgevonden sinds ik met dit dagboek in mei 2018 ben begonnen (inmiddels 6 jaar geleden). Dan doe ik dus fundamenteel iets niet goed, waarbij mijn suggesties zijn: 1) goed observeren, 2) onderzoeken op waarheid en 3) eerlijk zijn naar mijzelf. ~lzv