17:30 – Ik heb vandaag echt een rotdag. Ik fietste vanochtend naar mijn werk en zat bij aankomst direct in de afweer. Ik wilde de realiteit niet accepteren, dat wil zeggen, mijn innerlijke realiteit niet accepteren omdat ik mij op werk niet veilig voelde. De afgelopen jaren heb ik ervaren dat er in golfbewegingen oude verdrongen ervaringen één voor één in bewustzijn verschijnen, nadat ik er telkens eentje had doorzien, doorvoeld en daarmee op had gelost.
In eerste instantie ging ik ervan uit dat ik een keuze vanuit angst had gemaakt en in de ‘valse hoop’ afweer op werk zat als gevolg een simpele denkfout. Maar ik kon niet uit de afweer komen, ook niet toen ik alleen was en de meeste mensen naar huis waren. Toen besefte ik mij dat het waarschijnlijk een oude verdrongen ervaring was die in bewustzijn probeerde te komen, maar dat het ego daar weerstand tegen bood (onbewuste ‘primaire afweer’) en ik vervolgens constant in de ‘valse hoop’ richting collega’s zat. Ook had ik moeite met logisch redeneren en was ik niet in staat om verstandige keuzes te maken voor mijzelf. Oftewel: ik zat muurvast.
Inmiddels zit ik thuis op de bank nadat ik een sigaret op het balkon heb gerookt. Ik worstel nog steeds met het toelaten van mijn seksualiteit en in het bijzonder het toelaten van mijn homoseksualiteit. Het ego probeert mij te beschermen door mijn homoseksualiteit (die besmet is geraakt door seksueel misbruik) uit het bewustzijn te houden. Ik projecteer die besmette homoseksualiteit natuurlijk op andere (homo)mannen en geloof dat zij een gevaar voor mij vormen. En vervolgens probeer ik mijn homoseksualiteit toe te laten door bewust te zijn van mannen die ik aantrekkelijk vind en waar te nemen wat dat emotioneel met mij doet. Dat schiet natuurlijk niet op als ik de reden/oorzaak van het verdringen van mijn (homo)seksualiteit niet aanpak (lees: oude verdrongen ervaringen doorvoel).
De waarheid is dat er buiten mij geen gevaar is (uitzonderlijke situaties daargelaten).
De waarheid is ook dat ik homoseksualiteit kan voelen en ervaren zonder dat ik er iets mee hoef te doen. Immers, ik sprak laatst een homotiener die voelt, weet en ervaart dat hij op mannen valt, maar dat hij die stap nog niet heeft gezet (ik heb overigens meerdere seksuele ervaringen gehad met mannen).
De waarheid is ook dat er geen buitenwereld bestaat. Wat ik buiten mijzelf lijk waar te nemen is een projectie van mijn binnenwereld. En mijn binnenwereld verdring en ontken ik voor een deel door mijn homoseksualiteit op emotioneel niveau te verdringen en te ontkennen. De enige reden die ik kan bedenken dat het ego oude homoseksuele ervaringen uit de tijd van het seksueel misbruik verdringt en ontkent, is dat die ervaringen te heftig zijn om in bewustzijn toe te laten. Het ego gelooft dat ik ze niet aankan –> ik kan de waarheid (oude ervaring) van seksueel misbruikt worden door een man niet aan???
De waarheid is dat ik oude verdrongen ervaringen aankan. Ik heb honderden oude verdrongen ervaringen doorvoeld en verwerkt en ik ben er nog steeds.
Ik heb mij in mijn jeugd, tienertijd en volwassen leven ontzettend onveilig gevoeld thuis, maar vooral buitenshuis. Die emotionele onveiligheid heeft natuurlijk niets te maken met de situaties waarin ik zat, maar alles met dat ik mijn verdrongen en ontkende emotionele onveiligheid van seksueel misbruik en andere trauma’s niet had doorvoeld en verwerkt. Ik wilde die verdrongen en ontkende emotionele onveiligheid simpelweg niet accepteren.
De sleutel is dus die oude verdrongen ervaringen van emotionele onveiligheid in veilige situaties (thuis of tijdens mannencirkels) stap voor stap toelaten in bewustzijn. Dat is het enige wat de afgelopen jaren met andere verdrongen ervaringen heeft gewerkt. En dat is super pittig, maar zorgt voor blijvende en op langere termijn fundamentele veranderingen. ~ lzv