16:00 – In de cursus ‘Miracle Roadmap’ van 365 dagen succesvol heb ik geleerd dat ieder mens in wezen op zoek is naar innerlijke vrede/rust. Dit had ik al eerder geleerd. De enige manier om innerlijke vrede/rust te ervaren is het ‘inner-weten’ volgen en het verleden inclusief de afweermechanismen (‘primaire afweer’, ‘valse hoop’, ‘valse macht’ en ‘ontkenning van behoeften’) van het ego los te laten.
Zelf ervaar ik (nog steeds) veel weerstand tegen het volgen van het ‘inner-weten’. Zojuist ‘inner-wist’ ik dat ik ramen moest gaan wassen en balkon moest gaan schoonmaken, maar ik ging vanuit controle op bed liggen om mij beter te voelen. Dat creëert spanning en een klein beetje ontspanning. Ik ervaar dat ik regelmatig bewust en onbewust (achteraf stel ik dat vast) tegen de flow in ga. Het ego gelooft: ‘dat levert mij niets op’. Ik heb altijd geloofd dat het niet willen volgen van het ‘inner-weten’ alleen te maken heeft met angst voor het onbekende, angst om controle los te laten en angst voor de dood. Ik heb echter het vermoeden dat dat niet de hoofdredenen zijn op dit moment om het ‘inner-weten’ niet te willen volgen.
Ik vermoed dat het te maken heeft met emotionele pijn. Als ik het ‘inner-weten’ volg dan word ik opnieuw pijn gedaan en/of als ik het ‘inner-weten’ volg dan word ik geleid/gewezen op een oud pijn pijnlijk stuk in mij dat ik niet wil zien. En dus niet naar wil kijken.
Om heel eerlijk te zijn weet ik niet waarom ik zoveel weerstand voel tegen het volgen van het ‘inner-weten’ (en dus het opgeven van controle). Ik kan gewoon niet geloven dat de weerstand die ik ervaar alleen te herleiden is naar de angst voor de dood?
Voor mij staat controle ook gelijk aan schuld geven. Mijzelf de schuld kunnen geven van a) de pijnlijke ervaringen uit mijn jeugd en b) de dingen die er nu allemaal mis lijken te zijn in mijn leven (vooral niet vredig, blij en rustig voelen). Ik ben al jaren gefrustreerd dat ik niet mijn gevoelens kan controleren en niet kan bepalen hoe ik mij voel. En zelfs als ik de controle loslaat dan is er wel verbetering maar die gaat constructief, maar wel in kleine stapjes.
Dus: als ik de controle vasthoud dan voel ik mij heel gespannen en onrustig. Ik ben dan negatief, oordelend en schuld gevend. Als ik de controle loslaat, dan ben ik minder gespannen maar voel ik mij nog steeds onrustig, ongemakkelijk en een beetje verloren en wat wanhopig. Ik voel mij daarom machteloos.
Mijn ervaring is dat het leven moeilijk is, welke weg ik ook bewandel (overgave of controle). ~ lzv