Ongenadig hard gekwetst in mijn vroege jeugd en tienertijd - GEARCHIVEERD

Leestijd: < 1 minuut

20:00 – Vandaag had ik een gesprek op mijn werk met een coaching dame van een extern bureau. Zij heeft al bij meerdere collega’s een persoonlijkheidstest afgenomen en individuele en groepsgesprekken gevoerd om plooien in de samenwerking glad te strijken. En de samenwerking binnen het bedrijf als geheel te verbeteren.

In het begin van het gesprek vertelde ze mij dat al onze gesprekken vertrouwelijk zijn en dat ze niets deelt met anderen zonder mijn toestemming. Op het moment dat ze die woorden uitsprak werd er iets in mij geraakt en wilde ik haar naar de keel vliegen, deze dichtknijpen en haar gezicht helemaal tot moes slaan. Dit was mijn innerlijke reactie/afweer. Iets wat ik overigens nooit tot uitvoer zou brengen, want ik zou nooit, maar dan ook nooit een ander levend wezen kwaad willen doen, willen beschadigen en/of willen kwetsen.

De reden dat ik deze mooie vrouw wilde aanvliegen is dat een deel van mij gelooft dat geen enkel mens onder geen enkele voorwaarde te vertrouwen is. Er bestaan geen uitzonderingen volgens dat deel van mij. Zelfs mijn ouders en één van mijn meest dierbare vrienden hebben mij ongenadig hard gekwetst in mijn vroege jeugd en tienertijd. Op manieren die met geen pen te beschrijven zijn, zo wreed, liefdeloos en ongenadig hard hebben ze mij in mijn DIEPSTE kern weten te treffen. ~ lzv