Maandelijks archief: September 2021

Wat betekent het ego vernietigen? En is dat überhaupt mogelijk?

Leestijd: 4 minuten

20:30 – Waarom wil ik zo graag het ego vernietigen? In mijn beleving bezorgt het ego mij grotendeels een leven vol stress, spanning, pijn en lijden, zeker de laatste 16 jaar van mijn leven. En omdat ik het vastgesteld dat de het Geheel/ Bewustzijn zichzelf accepteert, betekent dit automatisch dat het de aard van het ego is om constant nieuwe problemen te creëren, en zichzelf (= mij) te oordelen, te beschuldigen, te veroordelen en te haten. Kortom, het is de aard van het ego om zichzelf af te wijzen. Dit heeft zeker de laatste 16 jaar geleid tot enorm veel worstelingen met mijzelf, onzekerheid, wantrouwen, weinig energie, stress, lichamelijke spanning, pijn en heel veel lijden.

De kern is dat ik het ego zie als de bron van alle onnodige (fysieke) pijn, stress, spanning en lijden in mijn leven. En daarnaast ook verantwoordelijk houdt voor het gebrek aan plezier, lol, genieten en gelukkig zijn met mijzelf en het leven.

Het lastige aan de bovenstaande vraag is natuurlijk dat degene die het ego wil vernietigen, het ego zelf is (juist ja, precies diegene die ik verantwoordelijk houd voor alle onnodige pijn, stress, spanning en lijden in mijn leven 😉 Lees verder →

Wat betekent falsifieerbaarheid? En is elke hypothese falsifieerbaar?

Leestijd: 2 minuten

01:00 – Onlangs stuitte ik tijdens mijn zoektocht naar de waarheid op het woord falsifieerbaarheid. En het blijkt een enorm belangrijk, interessant en relevant woord te zijn voor mij als spirituele zoeker. De Van Dale geeft de volgende definitie aan het woord ‘falsifiëren’ of ‘falsificeren’ (waarvan het antoniem ‘verifiëren’ is):

Falsificeren (Van Dale) = de valsheid, onjuistheid aantonen van –.

En op de verklarende Wikipedia-pagina staat:

“Falsifieerbaarheid of falsificeerbaarheid is een eigenschap van een wetenschappelijke of andere theorie, indien er criteria kunnen worden aangegeven op grond waarvan de theorie zou moeten worden verworpen (niet te verwarren met een theorie die daadwerkelijk is verworpen). Het falsificationisme is een wetenschapstheorie bedacht door Karl Popper, waarin falsificatie centraal staat.” Lees verder →

Wie is ‘de doener’ in mij? En wat probeert hij te bereiken?

Leestijd: 3 minuten

13:00 – Een aspect van het zelf dat ik eigenlijk nog nooit heb onderzocht is ‘de doener’ in mijzelf. Ik weet inmiddels dat elke gedachte (waar ik mij mee identificeer) een afweermechanisme en een illusie is. Ik weet dat ‘ik niets nodig heb’ en ‘ik geen behoeften heb’ als het Geheel of Bewustzijn, omdat er niets anders bestaat dan de Eenheid en er niets is/bestaat dat de Eenheid niet is. Omdat er geen tekort, gebrek, schaarste of gemis kan bestaan, is de Eenheid toereikend voor zichzelf én heeft ze voldoende aan zichzelf → ‘ik’ als Geheel/Bewustzijn ben toereikend voor ‘mijzelf’ en heb voldoende aan ‘mijzelf’.

Het idee van behoeften, schaarste, ergens in slagen of falen en mislukken zijn afweermechanismen en illusies om mijzelf (als afgescheiden persoon) tegen de realiteit te ‘beschermen’ dat er a) eigenlijk ‘niets’ is en b) niets – vanuit angst gedaan hoeft te worden. En toch ervaar ik (nog steeds) een zeer krachtige, rigide en dwangmatige ‘doener’ in mijzelf die constant de controle probeert te houden over mijn gedrag, handelen, expressie, verbale en non-verbale communicatie. Oftewel, deze ‘doener’ probeert zowel zeer strak te controleren hoe ik mijzelf manifesteer als ik alleen ben als in het contact met anderen. Lees verder →

‘De doener’ zelf is het probleem; niet het gedrag dat eruit voorkomt

Leestijd: < 1 minuten

15:30 – Ik blokkeer dus constant levensenergie en dat creëert een basisspanning in mijn buik en de rest van mijn fysieke lichaam. Regelmatig neemt die hoeveelheid lichamelijke spanning enorm toe en dan weet ik niet goed hoe ik daarmee om moet gaan (= ‘primaire afweer’) of wat ik moet doen (= ‘primaire afweer’).

In plaats van te accepteren hoe ik mij voel en te handelen vanuit Liefde en ‘niet-doen’, ga ik zitten bedenken a) wat de oorzaak/reden zou kunnen zijn en b) wat ik zou kunnen doen om de lichamelijke spanning in mijn buik op te lossen. Ik geloof dat ik dan ‘het juiste moet doen’, of ‘het juiste moet zeggen’, of ‘juist moet stoppen met iets doen’, of ‘het juiste inzicht moet verwerven’ om de lichamelijke spanning en de spanning in mijn buik op te lossen. Het komt eigenlijk NOOIT in mij op om het controlemechanisme dat dit allemaal bedenkt eens onder de loep te nemen. Oftewel, om ‘de doener’ en de reden van zijn bestaan eens aan een grondig onderzoek te onderwerpen. Tijd om daar nu eens echt werk van te maken! ~ lzv

Ik kan het leven niet alleen aan → is dat waar?

Leestijd: 3 minuten

1) NEE, want er bestaat niets anders dan het Geheel, en er is niets dat niet het Geheel is. Hieruit volgt dat het Geheel – oftewel ‘ik’ – alles is wat er bestaat. Omdat alles uit universele energie of universeel bewustzijn bestaat, is het onmogelijk dat universeel bewustzijn zichzelf vernietigd op energetisch of emotioneel niveau. Immers, er bestaat niets anders – en er kan niets anders bestaan – dan universele energie of universeel bewustzijn.

Op intellectueel niveau mag dan lijken alsof de vorm van ‘iets’ verandert of verdwijnt, maar de waarheid is dat er alleen maar universele energie of universeel bewustzijn bestaat → ‘Dat Wat Ik Ben’.

2) NEE, aangezien er niets anders bestaat dan het Geheel, volgt hieruit dat er geen andere macht/kracht bestaat of kan bestaan die ‘mij’ zou kunnen vernietigen. Het idee dat ‘ik’ als Geheel het leven of het bestaan niet aan zou kunnen is absurd en slaat nergens op. ‘Ik’ als het Geheel of Bewustzijn ben namelijk absoluut, onbegrensd, ongedeeld, onveranderlijk en onvergankelijk. Lees verder →

Persoonlijke relaties als afweermechanisme tegen eenzaamheid

Leestijd: 2 minuten

20:30 – Ik begin mij bewust te worden hoe ik de confrontatie met het eenzaam en alleen voelen constant probeer te vermijden. En hoe ik persoonlijke relaties – die ik constant ‘stabiel’ probeer te houden – gebruik als afweermechanisme tegen eenzaamheid. Hieronder staan een aantal observaties van mijzelf en mijn gedrag in het contact met anderen van de laatste tijd:

  • Ik vind het lastig om mijn mening te geven.
  • Ik vind het lastig om duidelijk te zijn op een niet veroordelende manier.
  • Ik vind het lastig om mijn grenzen aan te geven waarmee ik mogelijk een conflict in een (persoonlijke) relatie te creëren.
  • Ik vind het lastig om een ander aan te spreken op zijn gedrag op een niet veroordelende manier.
  • Ik vind het lastig als anderen mij niet zien staan of doen alsof ik niet besta (terwijl ze mij wel gezien hebben). Lees verder →

Waarom onderscheid maken tussen ‘het ego’ en ‘ik’ als Bewustzijn

Leestijd: 2 minuten

18:00 – Ik maak in uitwerkingen en berichten die ik schrijf onderscheid tussen ik als persoon en ‘ik’ als het Geheel-Bewustzijn. Ik ervaar echter dat ik mij onbewust blijf identificeren met het ego, omdat ik geen duidelijk onderscheid maak tussen ‘het ego’ en ‘ik’ als het Geheel-Bewustzijn. Hierdoor houd ik de verwarrende situatie in stand dat ik constant geloof dat ik het ego ben. En vanuit die zelfafwijzing probeer ik zelfonderzoek te doen en identificaties op te sporen, vast te stellen en te doorzien, maar mijn ervaring is dat dat dus eigenlijk niet werkt als ik geen duidelijk onderscheid maken tussen de volgende systemen en concepten:

  • Het ego, oftewel het illusionaire of denkbeeldige afgescheiden zelf.
  • ‘Ik’ als het Geheel-Bewustzijn.
  • Gedachten die in bewustzijn verschijnen en beginnen met het woordje ‘ik’, zoals: ‘ik ben slecht’ of ‘ik heb hulp nodig’ of ‘ik kan het niet alleen’ of ‘ik moet vandaag…’, etc. Lees verder →

Het verleden heeft geen betekenis buiten mijzelf als persoon

Leestijd: 2 minuten

21:30 – Afgelopen maandag kreeg ik het inzicht om onderscheid te maken tussen ‘het ego’ en ‘ik’ als het Geheel-Bewustzijn, waardoor ik ruimte creëerde tussen mij en het ego (= het verleden) in mijzelf. Het gevolg hiervan was dat de lichamelijke spanning en stress direct afnamen en ik levendige en intense angst in mijzelf kon voelen. Dat was de dag erna ook nog zo, maar sinds woensdag ben ik weer in mijn oude staat van ‘ik geloof dat ik het ego ben’ teruggevallen. Dit is wat er lijkt te gebeuren als ik in mijn oude staat terugval:

  1. Ik identificeer mij met het ego → ik geloof dat ik het ego ben.
  2. Ik voel mij geblokkeerd, gespannen, gestrest, onzeker, twijfelachtig, slecht en ongelukkig.
  3. Ik ken betekenis toe aan hoe ik mij voel en maak het daarmee persoonlijk → ik geloof dat het mij hiernu bepaalt:
    • Wie ik ben (slachtoffer van mijn eigen overtuigingen uit het verleden).
    • Hoe ik mij voel.
    • Wat ik wel of niet kan (doen).
    • Hoe mijn leven is.
    • En hoe ik mijn leven ervaar.

    Lees verder →

Het geloof in oude pijnen is een afweermechanisme en illusie

Leestijd: 3 minuten

22:30 – Hieronder volgen een aantal simpele constateringen en conclusies op basis van het artikel ‘Oude pijnen zijn een illusie’ van de website ‘het geheim van gelukkig zijn’:

  1. Ik heb mijn oude pijnen in de vorm van emotionele energie al verwerkt en losgelaten:
    • Ik heb de situatie van vijf jaar seksueel misbruik vanuit alle perspectieven bekeken en onderzocht via zelfonderzoek. Daarnaast heb ik nog talloze uren therapie gehad van professionele hulpverleners. Dit hoofdstuk is meer dan afgerond.
    • Ik ben de confrontatie met mijzelf en mijn moeder aangegaan om de emotionele verwaarlozing uit mijn jeugd te verwerken en een plekje te geven in mijzelf.
    • Mijn vader die mij nooit heeft gesteund en op mijn 5de of 6de jaar in de steek heeft gelaten heb ik onlangs vergeven. En op dit moment zit ik volop in de ontwikkeling om mijn mannelijke kracht op ieder moment te manifesteren in mijn leven. En dat gaat best lekker vind ikzelf 🙂
  2. Alle gedachten – die in bewustzijn verschijnen – zijn afweer → zodra ik mij ermee identificeer accepteer ik niet de realiteit en accepteer ik niet hoe ik mij voel. Lees verder →

De angst voor de dood is de oorsprong van alle afweermechanismen

Leestijd: 2 minuten

15:00 – Op dit moment ervaar ik niet bewust dat ik bang ben voor de dood. Het verdringen van de angst voor de dood is dus onderdeel van de afweer om 1) deze niet te hoeven voelen en 2) tegelijkertijd te geloven dat ik hiermee de dood zelf – via de illusie van controle – uit de weg kan gaan → feitelijk zijn het twee kanten van dezelfde medaille bekeken vanuit het perspectief van het ego (= de afgescheiden persoon). Hieruit volgt:

  1. Angst voor de dood = oorsprong en oorzaak/reden van alle afweermechanismen en illusies.
  2. Illusie van controle = illusie van vrije wil → het ego gelooft dat het d.m.v. doen en handelen een doel kan bereiken of juist kan afwenden. En wat het ego koste wat kost wil vermijden is zijn eigen dood. Lees verder →