Proberen zekerheid te krijgen is een afweer en illusie - GEARCHIVEERD

Leestijd: 2 minuten

23:30 – Vandaag realiseerde ik mij dat ‘kiezen’ een afweermechanisme is waar ik nog sterk in geloof. Ik werd mij ineens bewust van het feit dat ik alleen maar angst om te falen kan hebben en ervaren als ik geloof dat ik moet kiezen → ik moet de ‘juiste’ keuze maken, want anders faal ik. Maar wat betekent kiezen eigenlijk vanuit het egoperspectief? En wat probeer ik met kiezen te bereiken? En is dat überhaupt mogelijk? Volgens mij heeft het te maken met het (ver)krijgen van emotionele zekerheid? 🙂

Als ik het ego werkelijk los wil laten, dan zal ik keuzes moeten leren maken op basis van ‘inner-weten’ i.p.v. angst en het proberen bevredigen van (oude) onvervulde behoeften → ik moet de onzekerheid van het bestaan en de angst voor de dood accepteren. De weerstand daartegen uit zich op de volgende manieren:

  • Ik weet niet wat ik moet doen = ‘primaire afweer’.
  • Ik moet altijd de ‘juiste’ keuze maken = ‘valse hoop’ afweer.
  • Ik wil geen keuze maken = ‘angst’ afweer.
  • Ik twijfel vooraf aan mijzelf, mijn vermogen om keuzes te maken en keuzes die ik wil gaan maken = ‘angst’ afweer → ik wil vooraf zekerheid hebben (= ‘valse hoop’), terwijl dat onmogelijk is en zekerheid – zowel extern als internniet bestaat → proberen zekerheid te krijgen is een afweermechanisme en illusie.
  • Ik twijfel constant aan mijn gemaakte keuzes achteraf = ‘angst’ afweer → ik voel mij onzeker, angstig en twijfelachtig en projecteer dat op de gemaakte keuzes → ik probeer zekerheid te krijgen (= ‘valse hoop’), terwijl die – zowel extern als internniet bestaat → proberen emotionele zekerheid te krijgen is een afweer en illusie.
  • Ik geloof constant dat ik moet kiezen, en dat ervaar ik als een enorme last en verantwoordelijkheid.
  • Ik geloof dat kiezen een oplossing kan zijn voor het probleem dat ik voel en ervaar. Stiekem kent het ego dus betekenis toe aan wat het voelt → het ego voelt een probleem, en gelooft ‘er is een probleem’ → ik geloof dat ik het ego ben, dus: ik voel een probleem, en geloof ‘er is een probleem’ → als ik de ‘juiste’ keuze maak, dan kan ik het probleem oplossen = afweer en illusie.

Dus 1: ik moet ophouden met kiezen, omdat kiezen vanuit angst en (oude) onvervulde behoeften hetzelfde als het volgen van gedachte- en gedragspatronen is → het ego kiest telkens voor het bekende = het verleden = intellectuele zekerheid = afweermechanisme en illusie.

Dus 2: niet-kiezen als persoon = overgave aan ‘mijzelf’ als het Geheel-Bewustzijn.

~ lzv