Leestijd: 3 minuten

22:30 – Hieronder volgen een aantal simpele constateringen en conclusies op basis van het artikel ‘Oude pijnen zijn een illusie’ van de website ‘het geheim van gelukkig zijn’:

1. Ik heb mijn oude pijnen in de vorm van emotionele energie al verwerkt en losgelaten:
   • Ik heb de situatie van vijf jaar seksueel misbruik vanuit alle perspectieven bekeken en onderzocht via zelfonderzoek. Daarnaast heb ik nog talloze uren therapie gehad van professionele hulpverleners. Dit hoofdstuk is meer dan afgerond.
   • Ik ben de confrontatie met mijzelf en mijn moeder aangegaan om de emotionele verwaarlozing uit mijn jeugd te verwerken en een plekje te geven in mijzelf.
   • Mijn vader die mij nooit heeft gesteund en op mijn 5de of 6de jaar in de steek heeft gelaten heb ik onlangs vergeven. En op dit moment zit ik volop in de ontwikkeling om mijn mannelijke kracht op ieder moment te manifesteren in mijn leven. En dat gaat best lekker vind ikzelf 🙂
2. Alle gedachten – die in bewustzijn verschijnen – zijn afweer → zodra ik mij ermee identificeer accepteer ik niet de realiteit en accepteer ik niet hoe ik mij voel.
3. De oorsprong van gedachten ligt in het verleden. Gedachten = afweer = illusie → gedachten geloven = identificeren = de realiteit ontkennen hiernu = mijzelf als het Geheel-Bewustzijn afwijzen = afwijzen hoe ik mij hiernu voel.
4. Interpreteren van wat ik voel + hoe ik mij voel = betekenis eraan toekennen = persoonlijk maken = afweer = illusie van controle.
5. Zoeken naar ‘het juiste inzicht’ of ‘het juiste doen’ om lichamelijke spanning, stress en pijn op te lossen is afweer en illusie → het ego of ‘de afwijzer’ creëert het probleem van spanning en probeert het vervolgens zelf op te lossen = versterking  en in stand houden afweer en illusie.
6. Geloven ‘er is een oorzaak/reden’ voor de lichamelijke spanning en stress = identificatie = afweer = illusie.

De enige fundamentele werkelijke oplossing is: leef in het hiernu en voel zonder er gedachten bij/over te hebben of mijzelf met spontane gedachten die in bewustzijn verschijnen te identificeren.

Het verhaal over oude pijnen is een illusie

1. De angst voor de waarheid/realiteit in verhaalvorm is een afweermechanisme en illusie → ik kan de waarheid/realiteit hiernu aan.
2. De gedachte dat we als kind niet krijgen wat we geloven nodig te hebben, is eigenlijk een vermomming van geloven dat we als kind de waarheid niet aankunnen → dus verdringen én ontkennen we die waarheid met de vijf afweermechanismen en illusies (PRI) van Ingeborg Bosch.
3. Ik heb misschien niet alles gekregen waar ik behoefte aan had, maar ik heb wel alles gekregen wat ik nodig had, omdat ik hiernu nog leef en kerngezond ben en er goed uitzie 😀 → zoeken naar oude pijnen is dus een illusie op intellectueel niveau = afweer van het ego dat gelooft dat er hiernu iets mis/verkeerd is en oude pijnen daar de reden/oorzaak van zijn. Allemaal gelul dus.
4. Het idee van oude pijnen = het verhaal over oude pijnen = identiteit = het verleden = afweermechanisme en illusie.
5. Het geloof in oude pijnen is een gevolg van ‘ik krijg niet wat ik nodig heb’ of ‘ik heb niet gekregen wat ik nodig heb’ en ‘ik weiger te accepteren hoe ik mij voel’ → het geloof in ‘ik heb niet gekregen wat ik nodig heb’ is afweer en illusie. En daarmee het geloof in oude pijnen ook. Of je accepteert hoe je je voelt of je gelooft in afweren en illusies. Het is of het één of het ander.

De angst voor de dood is de kern van alle illusies en afweermechanismen

Wat is nou de kern of hoofdreden van de afweermechanismen die je opbouwt als kind?

• Ik heb namelijk wel gekregen wat ik nodig had als kind.
• Tegelijkertijd ben ik ook afhankelijk van anderen in mijn fysieke overleving als kind.

Dus 1: de waarheid dat ik afhankelijk ben van andere in mijn fysieke overleving als kind kan ik – de linkerhersenhelft – niet aan → de waarheid dat ik mijn eigen overleving niet in de hand heb (lees: geen controle over heb) kan ik niet aan.

Dus 2: het is dus de angst voor de dood, de angst dat ik het fysiek – en misschien zelfs geloof dat ik het emotioneel ??? – niet overleef, wat de kern van alle illusies en afweermechanismen is.

Dus 3: als ik niet meer bang ben voor de dood en ook niet meer bang ben om te sterven, dan heb ik de illusie van controle ook niet meer nodig.

De oplossing om de angst voor de dood te (leren) accepteren

• Alleen maar voelen → constant accepteren hoe ik mij voel.
• Niet identificeren met gedachten (= oorzaak/reden van lijden).
• Constant in het hiernu leven.
• Real-time of mijn angsten terecht zijn (99,9% van de tijd niet) → de meeste gedachten over en interpretaties van angst, twijfel, onzekerheid, onveiligheid, etc. = afweer en illusie.
• Dus voelen, maar niet identificeren met én handelen naar gedachten over wat en hoe ik mij voel.

~ lzv