Samen mediteren met anderen ~ Ik vind een van de dames leuk - GEARCHIVEERD

Leestijd: 3 minuten

13:30 – Gisteravond had ik bij mij thuis een ‘samen mediteren’-evenementje georganiseerd voor vier mensen inclusief mijzelf. Ik merk de laatste tijd dat ik behoefte heb aan nieuwe contacten, omdat ik vrij afgezonderd leef. Bovendien ben ik twee jaar geleden naar mijn huidige woonplaats verhuisd en ik heb hier praktisch nog geen vrienden gemaakt. Tijd om daar verandering in te brengen dacht ik.

Om gelijkgestemden te ontmoeten leek het mij handig om meditatie als gemeenschappelijke hobby te nemen. Mijn ervaring is dat mensen die zich bezig houden met yoga, meditatie, gezonde voeding, etc. zich in het algemeen ook meer bezig houden met persoonlijke ontwikkeling. Mannen en vrouwen waren beiden welkom, maar uiteindelijk zat ik met drie compleet onbekende vrouwen bij in mijn huiskamer, haha.

Ik merkte vooraf dat ik het nog steeds erg spannend vind om nieuwe mensen te ontmoeten, zeker bij mij thuis. Het uur voorafgaand aan het moment dat ze zouden komen schoot ik weer flink in de ‘valse hoop’ door alleen maar met hen in gedachten bezig te zijn en hen het vooraf naar de zin te maken: controleren of ik had gezorgd voor iets lekkers, drankjes, opgeruimde woning, etc. Als ik nieuwe mensen ontmoet vind ik het blijkbaar (nog steeds) belangrijk om een goede (eerste) indruk achter te laten (lees: niet mijzelf te zijn) Het lukt mij uiteindelijk om twintig minuten voor tijd het ‘valse hoop’-gedrag te stoppen en mijzelf te accepteren. Dat was al een overwinning op zich 🙂

Wat mij vrij snel duidelijk werd toen we bij elkaar waren, was dat elk van ons serieuze innerlijke problemen ervaart. De ene probeerde dat op te lossen met mindfulness en yoga, en een andere weer met lichtmeditaties, wat natuurlijk nooit fundamentele oplossingen kunnen zijn. Eigenlijk waren we vier getraumatiseerde kinderen bij elkaar die elk zijn of haar overlevingsmecha-nisme gebruikte om gezien, geliefd, gehoord, gewaardeerd, etc. te worden, en dat creëerde een hele onprettige sfeer op een gegeven moment. Twee dames die elkaar hadden gevonden, hadden al zo’n twintig minuten een heel negatief gesprek over hun ervaringen over de problemen die ze ervoeren als werknemers in de zorg. Ik merkte dat ik daar energetisch ontzettend last van had en ik vroeg hen of ze van gespreksonderwerp wilden veranderen en een positief onderwerp wilde kiezen. Zou het mij zo raken omdat ik (weer) een pijnlichaam ervaar? Aan de andere kant heb ik een hekel aan geklaag, gezeur en negativiteit. Als mensen daar hun tijd aan willen besteden is dat natuurlijk prima, maar niet in mijn bijzijn en zeker niet in mijn achtertuin.

Ik vind een van de dames leuk

Voor het fysiek samenzijn merkte ik al dat ik één dame erg leuk zou kunnen vinden. Op de één of andere manier voelde ik dat al aan op basis van haar foto?! En toen ze er was werd mijn vermoeden bevestigt, haha. Ik vind haar leuk 🙂 Uiteindelijk bleef zij – toevallig – als laatste plakken en hadden we echt een heel leuk gesprek samen. In eerste instantie was ik erg op haar afgeknapt omdat zij één van de twee dames was die over haar problemen en negativiteit bleef praten. Uiteindelijk bleek dat ze zich gewoon niet op haar gemak voelde en onzeker was. Toen we hier zo met z’n tweeën zaten voelde ik dat ik aan het vechten was met mijzelf. Uiteindelijk gaf ik eraan toe en vertelde ik haar dat ik haar leuk vind. Toevallig zij mij ook 🙂

De ervaring van gisteren met de drie dames in het algemeen en de dame die ik leuk vind in het bijzonder, bevestigt mij dat ik echt de confrontatie met het verleden wil aangaan en het pijnlichaam en de emotionele blokkade die ik hiernu ervaar wil oplossen. Het contact met de dame die ik leuk vind liet mij zien dat het onderzoeken en doorzien van overtuigingen op papier toch heel iets anders is dan het doorzien van de illusie in het persoonlijke contact en ‘het echte leven’. Ondanks dat ik het contact met vrouwen meerdere malen onder de loep heb genomen, is het ‘valse hoop’ afweermechanisme als het om ‘de liefde’ gaat nog sterk aanwezig. In ieder geval ben ik me er megabewust van en probeer ik in het contact met haar mijzelf – en hoe ik mij voel – helemaal te accepteren. De komende tijd kan ik het contact met haar mooi gebruiken om het te oefenen, en ik hoop in de tussentijd met behulp van lichaamsgerichte therapie ook de nodige stappen te zetten. ~ lzv