Een gevoel van ‘haast’ bij het kopen van een nieuwe broek - GEARCHIVEERD

Leestijd: 2 minuten

23:00 – Vandaag heb ik een fijne dag gehad. Ik zit op dit moment in een lekkere flow wat betreft het doen van spiritueel zelfonderzoek en het maken van ‘vier-vragen’-uitwerkingen. Vanmiddag wilde ik een vette broek bestellen op de website van G-Star, maar aangezien ik erg kieskeurig ben wat betreft pasvormen en maten van kleding, besloot ik naar de G-Star winkel hier in de stad te gaan om ongeveer mijn maat vast te stellen. Ik had natuurlijk ook een aantal broeken met verschillende maten kunnen bestellen, maar dan wordt het wel een flink bedrag wat ik voor zou moeten schieten. Grappig genoeg adviseerde de verkoper in de G-Star winkel mij om in het vervolg Afterpay te gebruiken, waarmee ik pas na 14 dagen de artikelen die ik niet retour stuur (en dus houd) hoef af te rekenen. Geniaal! 

Tijdens mijn wandeling naar de G-Star winkel merkte ik toch weer een sterk gevoel van ‘haast’ in mijzelf op. Ik realiseerde mij dat dit te maken had met de online uitverkoop van G-Star en dat mijn ego was bang dat als ik niet snel genoeg terug zou zijn, de broeken die ik graag zou willen bestellen uitverkocht zouden zijn. Ik geloof duidelijk nog in schaarste en dat er vereisten en voorwaarden verbonden zijn aan dingen mogen ontvangen die ik leuk en mooi vind. Aanvankelijk was ik vanochtend begonnen met het onderzoeken wat het verschil is tussen een behoefte en een verlangen of begeerte, maar ik besloot na mijn bezoek aan de G-Star winkel deze overtuiging eerst voorrang te geven:

“Ik moet voortdurend sneller en beter zijn en mij haasten (gevoel van urgentie), want anders loop ik mooie kleding en producten, mensen, activiteiten, banen, liefde, etc. mis.”

Het is echt wonderlijk om te ervaren hoeveel verschillende ‘valse hoop’-overtuigingen uit een beperkt aantal ‘primaire afweer’-overtuigingen kunnen ontstaan. Jed McKenna zegt in zijn boek ‘Jed McKenna’s theorie van alles’ dat het ego een duizendkoppige hydra van emoties is die wacht op vernietiging. Een mooie en treffende metafoor vind ikzelf. Al die afzonderlijke overtuigingen waar ik in geloof vinden allemaal hun oorsprong in de angst voor afwijzing → de angst om alleen te zijn → de angst om er niet meer te zijn → de angst voor de dood → de angst voor het grote ‘niets’. Elke ‘vier-vragen’-uitwerking leidt telkens tot dezelfde inzichten en conclusie, en toch dien ik elke overtuiging grondig te onderzoeken, ook al weet ik al waar het heen leidt. Grappig eigenlijk nu ik erover nadenk. Natuurlijk heb ik niet de tijd om al mijn overtuigingen in dit Leven te onderzoeken – het zijn er simpelweg te veel, maar ik realiseerde mij vandaag dat ik regelmatig in mijn leven nog flink wordt getriggerd en mij vervolgens ga haasten. Daar wil ik in het vervolg een stokje voor steken. ~ lzv