Maandelijks archief: September 2018

Identificatie met ‘de persoon’ en confrontatie met de bijstand aangaan

Leestijd: 3 minuten

13:00 – De afgelopen dagen ben ik mij toch weer meer gaan identificeren met ‘de persoon’ als gevolg van een aantal ontmoetingen met mensen en een aantal klussen die ik hier thuis heb gedaan – die moesten namelijk ‘perfect’. Het resultaat is dat ik mij kwetsbaar en zwak voel en veel in mijn hoofd zit op dit moment. Na de euforie van het oplossen van het pijnlichaam, kom ik weer terug in de harde realiteit van het ego met zijn hardnekkige gedachte-, voel- en gedragspatronen. Het voelt alsof ik het gordijn van bewustzijn een flink stuk had geopend, waarna het zichzelf weer een stukje sloot. Kortom, ik moet echt bij de les blijven en mijn aandacht en energie gefocust houden en natuurlijk mijn ‘inner-weten’ volgen. Allemaal lastig genoeg merk ik.

De confrontatie met de bijstand aangaan

Een ander situatie waarin ik de confrontatie aan moet gaan is de bijstand. Nu ik gestopt ben met traumatherapie, wil ik dat ook communiceren naar aan de bijstand én tegelijkertijd aangeven wat ik graag wil. Nu is het zo dat de bijstand een vangnet is en geen hangmat, zoals Marco Pastors van Leefbaar Rotterdam ooit heeft gezegd, haha. Grappig. Vanuit de gemeente uit zich dat in een traject waarin ik weer aan het werk geholpen word en dat is ook prima. Ik wil ook niet mijn hele leven in de bijstand zitten, ik wil er echt iets van maken! Er zaten overtuigingen in de weg dat ik geen zelfonderzoek meer zou kunnen doen als ik zou gaan werken en dat ik niet meer zou kunnen werken, omdat ik al te veel van de maatschappij vervreemd zou zijn (volgens mijzelf dan, haha). Beide overtuigingen zijn onwaar, waarbij ik de tweede overtuiging gebruikte om de moeilijke en lastige situatie van de bijstand uit de weg te gaan → angst om te falen. Lees verder →

Elke identificatie met een gedachte is een controlemechanisme op zich

Leestijd: 3 minuten

10:00 – De titel van dit bericht zou ook kunnen zijn: ‘elke gedachte die ik geloof is een afweermechanisme op zich’ of ‘elke gedachte waar ik mij mee identificeer is een afweermechanisme op zich’. Een controlemechanisme = een afweermechanisme en vice versa. Aan de andere kant kan een gedachte ook zonder lading verschijnen in mijn bewustzijn zonder dat ‘ik’ er iets mee moet. Een gedachte verschijnt dan in bewustzijn en verdwijnt er net zo gemakkelijk weer uit → geen identificatie = geen probleem.

Op 9 augustus 2018 is het pijnlichaam volledig in mij opgelost, wat echt een zeer bevrijdende ervaring was. Ik ervaar hiernu geen pijn en geen angst meer. Waar ik wel enorm last van heb is het denken, omdat zijn kracht enorm lijkt te zijn toegenomen na het oplossen van het pijnlichaam. Dat is nu de realiteit, dat is waar ik mee te dealen heb. Het denken richt zich nu voornamelijk niet meer op het verleden, trauma’s en slachtofferschap, maar gebruikt zijn volledige kracht om ‘mijn overleving’ veilig te stellen via de toekomst. Dit uit zich in de volgende neigingen en drangen: plannen, controleren, sturen, voorbereiden, in de gaten houden, ‘iets’ willen, dingen bedenken, etc. Lees verder →

De basisprincipes van radicale eerlijkheid → openheid over datgene wat er in mij leeft

Leestijd: < 1 minuten

Hieronder staan de basisprincipes van radicale eerlijkheid afkomstig van de website www.radicalhonesty.com. Radicaal eerlijk zijn naar mijzelf én daarmee dus ook naar anderen is één van de voorwaarden om de staat van ‘menselijke volwassenheid’ en wellicht daarna de staat van ‘Verlichting’ te bereiken. De tekst (to myself) heb ik zelf drie keer toegevoegd.

  1. Lying (to myself) is the primary cause of suffering.
  2. Living honestly is the antidote to lying (to myself) and the root of its power is in distinguishing noticing from thinking.
  3. You can only notice in the moment. And you can only notice three categories of things: sensations, thoughts, and your external surroundings.
  4. Sharing honestly what you notice frees you from the suffering caused by attachment to lying (to myself), withholding, phoniness, and ideals.
  5. Sharing honestly what you notice also deepens love, connection, understanding and forgiveness towards others (and myself) (eventually).
  6. Radical Honesty is a living, walking, talking out-loud meditation that moves you from reactivity to being a creator of your own life.

~ lzv

Notitie

The Matrix is van mij, voor mij en door mij gemaakt

Leestijd: < 1 minuten

Ik geloof nog steeds dat ik niet buiten The Matrix besta, omdat ik dat natuurlijk pas kan bevestigen als ik The Matrix verlaten heb, duh. Waar ik me wel bewust van ben is dat The Matrix niet kan bestaan zonder mij. Het is een spiegelpaleis dat ik zelf heb gecreëerd en louter voor eigen vermaak en/of leed dient. The Matrix is dus van mij gemaakt, voor mij gemaakt en door mij gemaakt. Allemaal mij, haha. ~ lzv

De illusie van motivatie, wat is het?

Leestijd: 2 minuten

16:00 – Na het oplossen van het pijnlichaam heb ik regelmatig moeite motivatie te vinden om door te gaan met het proces en zelfonderzoek. Het is alsof een oude tegenstander is weggevallen en ik daardoor mijn motivatie om de strijd aan te blijven gaan met het ego ook ben kwijt geraakt. Motivatie is natuurlijk een concept van het ego/het denken en dat ik mijn motivatie dus kwijt zou zijn is dus onzin. Het ego is zijn motivatie kwijt om de strijd met zichzelf aan te gaan, alleen heeft dat niets te maken met de keuzes die ‘ik’ maak in mijn leven op basis van mijn ‘inner-weten’. En toch lijkt er iets veranderd te zijn. Laat ik eens kijken.

Een concept dat een kennis van mij heeft geïntroduceerd dat ik nog niet kende is ‘de illusie van motivatie’. De illusie van motivatie houdt in dat ik onbewust geloof een probleem nodig te hebben om over te kunnen gaan tot actie/handelen. Dit ziet er stapsgewijs als volgt uit: Lees verder →

‘Valse hoop’ maakt het Leven voor mij draaglijk

Leestijd: < 1 minuten

Het afweermechanisme ‘valse hoop’ is bedacht door Ingeborg Bosch en is onderdeel van de Past Reality Integration-methode. Als ik in de afweer ‘valse hoop’ zit geef ik mijzelf de boodschap dat het Leven mij nu nog niet geeft wat ik straks hoop te krijgen. Dit gedrag vertoon ik eigenlijk constant, omdat een deel van mij altijd bezig is met de toekomst – op welke manier dan ook.

Het NU wordt in mijn beleving zwaar onderschat. Het is leuk om er een tijdje in te vertoeven, maar uiteindelijk willen we toch allemaal liever in het verleden of de toekomst vertoeven – die geven immers zekerheid en veiligheid, ook al is het schijn. Ik ben dan ook tot de conclusie gekomen dat het afweermechanisme ‘valse hoop’ mijn leven draaglijk maakt, omdat ik mijzelf elke keer een worst van hoop voorhoud in een situatie waarin ik eigenlijk ontevreden en ongelukkig ben. Het spreekwoordelijke doekje voor het bloeden. ~ lzv

De waarheid realiseren als doelloos doel

Leestijd: 3 minuten

18:00 – Ik was mij eigenlijk tot nu toe nooit bewust wat de werkelijke reden is waarom ik mij bezighoud met zelfonderzoek, non-dualiteit en de waarheid. Ik kwam altijd op de proppen met een antwoord als ‘werkelijk mijzelf kunnen zijn’ of ‘rust en vrede vinden in mijzelf’. Dat zijn natuurlijk fantastische doelen en wellicht mooie bijproducten van waar ik mee bezig ben, maar de werkelijke reden waarom ik mij met de waarheid inlaat is toch anders dan ik dacht kwam ik net achter. Hierbij deel ik mijn eigen openbaring 🙂

Welk doel heb ik?

Ik heb als doel de waarheid realiseren – een doelloos doel. Ik ben mij ervan bewust dat de realiteit waar ik nu in leef, de werkelijkheid die ik nu ervaar en de persoon die ik nu geloof te zijn niet echt zijn. Ik ben een illusie en ik kan niet langer doen alsof datgene wat ik waar lijk te nemen werkelijk bestaat. De werkelijkheid die ik waarneem is nep, niet echt en daarmee dus een illusie. Ik kan mezelf niet langer voor de gek houden, ik kan niet meer doen alsof. Ik heb meerdere keren een kijkje gehad in de werkelijkheid zoals deze daadwerkelijk is, dan kan ik toch niet langer doen alsof dat wat ik nu ervaar echt is? Hoe moet ik mijzelf nog voor de gek houden? Hoe kan dat überhaupt? Hoe heb ik dat ooit kunnen doen? Geen idee. Echt geen idee. Lees verder →

De film ‘Flower’ ~ een voorbeeld van volledig op jezelf vertrouwen

Leestijd: 2 minuten

09:30 – Gisteravond heb ik de film ‘Flower’ gekeken die gaat over een rebellerende 17-jarige tiener die volledig vertrouwt op zichzelf, alles doet waar ze zin in heeft en zich van niemand wat aantrekt. In de hoofdrol speelt Zoey Deutch, die ik samen met Rachel McAdams, Rachel Weisz en Keira Knightley de mooiste actrices vind die ik ken, vooral als ze weinig make-up draagt zoals hieronder.

De beeldschone Zoey Deutch als Erica in de film 'Flower' ~ Leven zonder vragen

De beeldschone Zoey Deutch als Erica in de film ‘Flower’.

Wat mij raakte is het gemak, de speelsheid, de levendigheid en het vertrouwen waarmee Erica in de film haar leven leeft. Totale ontspanning en 100% zichzelf durven zijn. Ze pijpt bijvoorbeeld oudere mannen – die ze later chanteert omdat ze zelf minderjarig is – om geld te verdienen voor de borgtocht van haar vader die vastzit. Erica ziet nergens een probleem of obstakel, niets is haar te gek en ze leeft haar leven volledig zonder zich ook maar ergens druk over te maken.
Lees verder →

Een ‘echte’ man durft te kiezen

Leestijd: 2 minuten

20:30 – Vandaag heb ik een oude vriend (72) weer gezien die ik heb leren kennen via de organisatie die ik een maand geleden heb verlaten. Hij heeft zich een jaar geleden al uit de organisatie teruggetrokken en we zien elkaar zo’n twee keer per jaar om een flinke wandeling te maken en bij te praten.

Wat ik leuk vond om te merken is dat ik hem inmiddels ben ‘gepasseerd’. Natuurlijk is het Leven geen wedstrijdje wie als eerste de finishlijn haalt, dat is echt ego-overtuiging. Ik bedoel meer dat ik zag dat hij nog steeds aan het worstelen is met een thema dat een jaar geleden ook al speelde, namelijk zijn vrouw. Hij vindt al een tijd twee vrouwen leuk en zijn oorspronkelijke vrouw wil exclusiviteit. Prima, dat kan. Wat ik echter merkte is dat hij geen definitieve keuze durft te maken voor een van beide vrouwen, omdat hij – in mijn beleving – zijn huidige vrouw niet in de steek wil laten en geen pijn wil doen. Allemaal ego-onzin natuurlijk. Het is aan zijn huidige vrouw hoe zij reageert op een eventuele scheiding en vertrek. Daar is hij niet verantwoordelijk voor. Zij heeft zelfs gezegd dat hij niet zo egoïstisch moet doen, terwijl dat natuurlijk een dikke projectie is, haha. Echt hilarisch. Lees verder →

Ik geloof het ego dat ik niet te vertrouwen ben

Leestijd: < 1 minuten

Ik geloof het ego dat ik niet te vertrouwen ben.

Ik geloof het ego dat ik niet op mijzelf kan vertrouwen.

Ik ervaar dat ik mijzelf niet vertrouw, omdat ik het ego geloof.

Het geloven van het ego creëert de ervaring dat ik mijzelf niet vertrouw, dat ik niet te vertrouwen ben én daarmee dus niet op mijzelf kan vertrouwen.

De aard van het ego is angst en wantrouwen.

De aard van het Leven is liefde en vertrouwen.

Welke kies is?

~ lzv