13:00 – Ik ben mij op dit moment aan het verdiepen in hoe zintuiglijke informatie wordt omgezet in zintuiglijke waarnemingen en indrukken. Ik ben mij ervan bewust dat ik de realiteit niet direct waarneem; de indirecte waarneming van de realiteit neem ik direct waar. Hoe het precies werkt ben ik aan het onderzoeken. Vandaag kwam ik in ieder geval twee interessante video’s tegen over het voorspellende vermogen van de hersenen bij het waarnemen van de realiteit:
- ‘The Prediction Machine’ van Floris de Lange.
- ‘How your brain predictions interfere with what you see’ van Georg Keller.
Wat ik in dit bericht beschrijf geldt niet alleen voor mensen die zich identificeren met het ego; ‘Verlichten’ nemen de realiteit ook indirect waar. Er is natuurlijk wel een verschil tussen ‘Verlichte’ en onverlichte mensen en dat is de extra input die de hersenen gebruiken als gevolg van het wel geloven van overtuigingen. Naast de ‘gewone’ zintuiglijke informatie die als creatie van de realiteit dient, gebruiken de hersenen bij onverlichte mensen de ideeën, concepten en overtuigingen waar ze in geloven om een subjectieve versie van de realiteit creëren. Oftewel, om een interpretatie van de realiteit te creëren.
Waarneming is een creatie van de hersenen
Het resultaat van waarnemen wordt waarneming of perceptie genoemd. Uit het onderzoek van Floris de Lange blijkt dat de hersenen opvallend slechte en variabele input krijgen van het netvlies van de ogen. Dit wordt volgens hem veroorzaakt door:
- Oogbewegingen die we meerdere keren per seconde maken waardoor we letterlijk even blind zijn.
- Bloedvaatjes in de ogen die het gezichtsvermogen significant verstoren.
- Er is alleen scherp zicht in het centrale gedeelte van het oog, de rest eromheen is troebeler, maar dat zien en ervaren we niet.
Ondanks deze tekortkomingen en verstoringen in ons gezichtsvermogen ervaren we een illusie van een kleurrijke en scherpe werkelijkheid overal om ons heen, zelfs in de meest periferische gebieden van onze ogen. Conclusie: we zien niet met onze ogen, we zien een creatie van onze hersenen. Het punt waar ik naar kijk is werkelijk scherp en de rest wordt door de hersenen ingevuld met oude informatie uit het geheugen.
De hersenen maken continue voorspellingen
De hersenen maken continue voorspellingen die mij helpen zien, beslissen en handelen in de wereld. Voordat ik een oogbeweging maak hebben de hersenen al voorspelt wat ik waarschijnlijk zal gaan zien. Indien de waarneming niet overeenkomt met de voorspelling wordt de informatie in het geheugen door de hersenen geüpdatet. Wanneer een voorspelling van de hersenen niet correct is, reageren de hersenen erg krachtig omdat ze de nieuwe informatie nadrukkelijk willen registreren. Conclusie: de hersenen kunnen dus vooraf beelden en dingen creëren die er in werkelijkheid niet zijn, welke achteraf vergeleken worden met de zintuiglijke informatie die daadwerkelijk binnenkomt. Dit proces gaat ongelooflijk snel en daar is niemand zich dus bewust van; de tijd die een zintuiglijke prikkel vanaf het netvlies nodig heeft om de hersenschors te bereiken is 0,1 seconde. Deze conclusie geldt zowel voor ‘Verlichten’ als mensen die zich met het ego identificeren – onverlichte mensen.
Hoe creëren de hersenen voorspellingen en waar worden ze voor gebruikt?
Het gedeelte van de hersenen dat verantwoordelijk is voor het verwerken van visuele informatie is de primaire visuele cortex, welke zich aan de achterkant van de hersenen bevindt. Georg Keller vertelt in zijn TEDx-video dat door herhaling van waarnemen de hersenen leren over wat ze in de nabije toekomst verwachten te zien. Op basis hiervan worden er continue voorspellingen door de hersenen gecreëerd die de basis van onze waarneming – en dus werkelijkheid – vormen. Het gevolg is dat de zintuiglijke informatie die via het netvlies binnenkomt meer en meer wordt onderdrukt en van ondergeschikt belang wordt. Pas op het moment dat er een sterke afwijking via de binnengekomen zintuiglijke informatie – in vergelijking met de voorspelling – door de hersenen wordt waargenomen, wordt het interne model van de werkelijkheid in het geheugen geüpdatet en wordt er onbewust geleerd.
Perceptie of waarneming is dus altijd een vergelijking van wat we verwachten te horen, zien, voelen, ruiken en wat er daadwerkelijk via de zintuigen wordt waargenomen. We creëren onbewust onze eigen simulatie van de werkelijkheid om te kunnen leren en voorspellen wat er dadelijk zal gebeuren. We voorspellen dus continue de toekomst zonder dat we het doorhebben. Ook deze conclusie geldt zowel voor ‘Verlichten’ als mensen die zich met het ego identificeren – onverlichte mensen.
De hersenen creëren een werkelijkheid op basis van alle beschikbare informatie in het geheugen
Zoals ik meerdere malen heb benadrukt creëren de hersenen bij zowel mensen die zich identificeren met het ego als diegenen die ‘Verlicht’ zijn een intern model van de werkelijkheid, op basis waarvan de hersenen voorspellingen doen over wat ze dadelijk verwachten waar te nemen. Bovendien is het zo dat iedereen de werkelijkheid indirect waarneemt – niemand uitgesloten. Maar er is natuurlijk wel een verschil tussen ‘Verlichte’ en onverlichte mensen 🙂
Uit de onderzoeken van Floris de Lange en Georg Keller blijkt dat zintuiglijke informatie altijd in het geheugen wordt opgeslagen om tekortkomingen en verstoringen in waarneming in én aan te vullen, en om te kunnen leren en voorspellen wat er dadelijk zal gebeuren. Het opslaan van zintuiglijke informatie zorgt ervoor dat de hersenen efficiënt en energiezuinig kunnen functioneren. Wat ik hier verder ga beweren is gebaseerd op een vermoeden en kan ik nooit zeker weten, maar het lijkt erop dat het geloven en dus koppelen van ideeën, concepten en overtuigingen aan zintuiglijke waarnemingen in hetzelfde geheugen is/wordt opgeslagen als de ‘standaard’ zintuiglijke informatie. En de hersenen maken wat betreft input geen onderscheid en creëren gewoon een werkelijkheid op basis van alle informatie die zich in het geheugen bevindt. Het geheugen en de werking ervan is dus zeker ook een interessant thema om verder te onderzoeken. ~ lzv