Elke vraag die ik stel is ook een illusie ~ Ik wil alles begrijpen en verklaren - GEARCHIVEERD

Leestijd: 3 minuten

22:00 – Vandaag heb ik een vrij relaxed dagje gehad en een beetje gelanterfanterd en een paar uur aan een website gewerkt die ik voor een dame aan het bouwen ben. In de tussentijd vroeg ik mij wel een aantal dingen af.

Ik bedacht me dat als mijn interpretatie van de realiteit een illusie is, dat elke vraag die ik stel dus ook een illusie moet zijn. Immers, elke vraag maakt onderdeel uit van de kunstmatige context van het ego/het zelf. En ondanks dat ik door middel van het stellen van – hopelijk 🙂 – goede vragen mijzelf en de werkelijkheid probeer te doorgronden, zal een vraag op zichzelf nooit waar zijn of betekenis hebben buiten mijn eigen subjectieve ervaring.

Informatieve boeken lezen vind ik tijdverspilling

Ik heb de afgelopen maanden niet echt de behoefte gehad om relevante boeken in het kader van spiritueel zelfonderzoek te lezen. Ik vond het tijdverspilling en keek liever video’s van TED of op YouTube voor nieuwe informatie – al deed ik dat ook niet veel. Ik merk gewoon dat ik niet zo’n zin heb om uren lang een boek te lezen als ik vaak maar een klein beetje essentiële informatie nodig heb om verder te komen. Daarom vind ik de video’s van TED zo geniaal; alle belangrijke informatie wordt in 15 minuten gedeeld.

Het lijkt erop dat er meerdere manieren zijn om ‘Verlichting’ te bereiken in de wereld – al weet ik dat niet zeker. Ik heb primair gekozen voor een intellectuele manier om mijzelf en de werkelijkheid te doorgronden, waarbij ik meditatie gebruik als ondersteuning voor mijn proces. De consequentie hiervan is, realiseerde ik mij vandaag, dat nieuwe perspectieven en nieuwe informatie van buitenaf wel van cruciaal belang zijn om verder te komen op mijn pad. Ik heb andere perspectieven en informatie nodig om mijn eigen overtuigingen te kunnen vergelijken en toetsen op waarheid. Anders gezegd, ik heb een breder referentiekader nodig om mijn overtuigingen te kunnen onderzoeken, doorzien en los te laten. En dat kan alleen als ik mij openstel voor andere perspectieven en nieuwe informatie is mijn conclusie.

Ik wil zo graag alles begrijpen en verklaren

Vanmiddag ben ik ook gewezen op mijn neiging om steeds mijn gedrag te willen begrijpen en verklaren. Ik herken die neiging bij mijzelf en ik was vorige week al begonnen met een vier vragen-uitwerking hierover. Zolang ik mij kan herinneren heb ik altijd alles willen begrijpen en verklaren in mijzelf en in de wereld. Het leek altijd alsof ik daarmee een voordeel (ten opzichte van anderen) had in mijn leven. Meer begrijpen en verklaren leek mij altijd zo logisch, en om een volgende stap te kunnen zetten moet ik die neiging daartoe loslaten. Het begrijpen en verklaren van dingen is namelijk niet het doel van mijn proces. Het doel is het realiseren van de Waarheid en het bereiken van ‘Verlichting’, en om ‘daar’ te komen heb ik juist minder kennis, begrip en verklaring nodig, haha.

Het één sluit het ander niet uit

Tenslotte, een ander belangrijk punt waar ik op gewezen ben is dat bij de realisatie van de achterliggende motivatie bij een afweermechanisme – bijvoorbeeld ‘zoeken naar waardering’ – de kans bestaat dat ik mijn werkelijke behoefte ontken – ‘ik heb geen waardering nodig’ – om zo op een controlerende manier uit de afweer te blijven. Het feit dat ik op een dwangmatige manier zocht naar waardering betekent niet dat ik (zo nu en dan) geen behoefte heb aan waardering. Het één sluit het ander niet uit. Het is voor mij belangrijk om hier bewust van te zijn en als ik merk dat ik behoefte heb aan waardering, dat ik dit niet direct bestempel als onderdeel van een afweermechanisme. Een makkelijke manier om werkelijke behoeftes in/bij mijzelf te herkennen is dat ik in ieder geval in een staat van Zijn verkeer en geen noemenswaardige lichamelijke spanning of stress ervaar. ~ lzv