20:30 – Een interessante overtuiging die ik – en een heleboel andere mensen – heb is: als ik de controle loslaat, dan gebeurt er niets meer en gaat alles fout. Dit is natuurlijke het ultieme excuus om mijn controledrang te rechtvaardigen en de controle niet los te laten. Degene die dit beweert is natuurlijk het ego dat zichzelf in stand wil houden met allerlei drogredenen (lees: leugens). Laat ik eens naar deze overtuiging kijken.
De veronderstellingen die ten grondslag liggen aan deze overtuiging zijn:
- Er gebeurt alleen iets of er worden alleen dingen gedaan als ik de controle (vast)houd. Anders gezegd, ik (lees: het ego/het denken) ben de eerste oorzaak van handelen.
- Er moet sowieso gehandeld worden, want anders is/komt het niet goed. Anders gezegd, er bestaat hiernu een probleem of er zal een probleem ontstaan, dus moet er hiernu of in de toekomst gehandeld worden.
Het ego en het denken hebben geen invloed op besluitvorming
In het bericht ‘De ervaring van controle hebben en een vrije wil, hoe werkt het?’ kom ik tot de conclusie a) dat ik niet de eerste oorzaak van mijn (eerste) gedachten of ideeën ben en b) dat ik niet de eerste oorzaak van mijn handelen ben, omdat uit diverse onderzoeken blijkt dat het bewuste besluit om te handelen pas 0,35 seconde wordt genomen nadat de zenuwprikkel voor die handeling al in de hersenschors in gang is gezet. Samengevat: ik heb de ervaring dat ik zelf mijn (eerste) gedachten en ideeën denk en ik heb de ervaring dat ik zelf besluit om tot een handeling over te gaan, maar het bewijs spreekt dit resoluut tegen.
Uit de vorige alinea kan ik concluderen dat het besluiten om tot handelen over te gaan niets met het ego en het denken te maken heeft. Het ego en het denken zorgen alleen voor de ervaring dat ik zelf besluit of kan besluiten om tot handelen over te gaan. Het argument om via gedachte- en gedragspatronen controle te houden over mijzelf en het Leven – omdat er anders niets meer gebeurd en alles fout gaat – is dus niet geldig en niet-waar. Het ego en het denken hebben namelijk geen invloed op besluitvorming, al willen ze mij dat wel graag doen geloven, haha.
Controledrang is een uiting van wantrouwen richting mijzelf en het Leven
Vanuit een ander perspectief is de drang om controle te houden een uiting van wantrouwen richting mijzelf en het Leven. Ik geloof ten diepste dat als ik in onverwachte moeilijke en lastige situaties of omstandigheden terechtkom, ik vervolgens niet in staat ben om daar op een adequate en verstandige manier mee om te gaan. Het is een diep wantrouwen in mijzelf dat ik niet in staat ben om onverwachte situaties en omstandigheden die het Leven mij voorschotelt tot een goed einde te brengen, omdat ik geloof dat ik keihard zal falen in wat ik doe en wie ik ben. Anders bekeken is mijn controledrang een poging om te anticiperen op de toekomst en het aantal mogelijke onverwachte en onzekere gebeurtenissen proberen te minimaliseren, vermijden of uit de weg te ruimen.
Er is niets verkeerd in de wereld en er kan ook niets verkeerd zijn
De tweede veronderstelling van de overtuiging die ik hier onderzoek wijst op de hardnekkige overtuiging én gewoonte om problemen te creëren, waar te nemen en vervolgens proberen op te lossen door te handelen. Het is een vicieuze cirkel waar nooit een einde aan komt – tenzij ik het fundamentele probleem doorzie, namelijk: er is geen probleem en er kan ook geen probleem zijn. Of anders gezegd: er is niets verkeerd in de wereld en er kan ook niets verkeerd zijn. Het is zelfs niet verkeerd om te denken dat er iets verkeerd is, haha. ~ lzv