Het meisje van de Albert Heijn - GEARCHIVEERD

Leestijd: 2 minuten

17:00 – Ik ben net terug van de Albert Heijn met een geitenkaas salade, omdat ik geen zin heb om te koken vandaag maar wel graag gezond eet. Ik vind al twee maanden een meisje van de Albert Heijn leuk en op de weg erheen werd ik mij ineens bewust hoe ik die situatie telkens probeer te controleren door erover te denken wat ik moet doen. Ik bedacht me dat de gedachte ‘ik weet niet wat ik moet doen’ onzin is en liet hem direct los. Het resultaat was dat ik het hartstikke spannend vond om haar tegen te komen, mijn maag die bijna omdraaide van de zenuwen en een houding waarbij ik mijzelf amper staande kon houden, haha. Kortom, ik vind haar leuk, heel erg leuk, dat is me wel duidelijk als ik het gevoel volledig durf toe te laten. De enige reden dat ik dat nooit heb gedaan is omdat zij 18, 19 of 20 jaar is – ik weet het niet precies – en ik 35 jaar. Mijn denken zegt dat zo’n combinatie niet kan en nooit gaat werken. Misschien niet, maar dat is geen reden om het niet uit te zoeken.

Dus ik met knikkende knieën naar binnen en ik zag haar al staan bij de servicebalie. Ik besloot om haar daar te vertellen dat ik haar leuk vind en haar mee uit te vragen, waarop ik als een dwaas door de Albert Heijn liep en ik niks meer kon vinden van de zenuwen, haha. Ik had mijzelf strategisch gepositioneerd door de kassa te kiezen naast de servicebalie, zodat ik na het afrekenen direct naar haar kon lopen om te vertellen dat ik haar leuk vind. Superspannend allemaal. Precies voordat ik klaar was met afrekenen liep ze weg bij de servicebalie en opende ze een eigen kassa, alsof ze het aanvoelde komen, haha. Kans verkeken deze keer.

Op de terugweg naar huis bedacht ik mij hoe bizar het eigenlijk is dat ik controle wil hebben over dit soort ervaringen. Ik voelde me net een onhandige tiener die een meisje uit wil vragen en bijna niet uit zijn woorden kan komen van de zenuwen. De ervaring op zichzelf is al super of ze nu met me uit wil of niet. Uiteindelijk heeft het natuurlijk te maken met mijn angst om afgewezen te worden,die is natuurlijk best reëel. Immers, ze heeft wellicht een vriend of ze vindt me niet leuk, wat ik me overigens niet kan voorstellen 😉 Haha. Anyways, volgende keer als ze bij de servicebalie staat ga ik weer een poging wagen. I only live once, fuck it! ~ lzv