Een belangrijk onderdeel van zelfonderzoek is het onderzoeken van de verschillende begrippen, concepten en systemen die van invloed zijn op het maken van keuzes én mijn gedrag in het NU. Daarop stuitte ik op de volgende vraag:
“Wat is het verschil tussen een overtuiging en een gedachte? Hoe weet ik dat?”
Een gedachte is voor mij per definitie emotieloos en kan verschijnen in bewustzijn zonder dat ik er iets mee moet of hoef. Een overtuiging daarentegen zit emotionele lading aan – dat kan zowel positief als negatief zijn, omdat ik ervan overtuigd ben dat de overtuiging waar is. De emotionele lading zorgt voor ‘bewijs’ van de overtuiging, maar is volgens mij ook het resultaat van het geloof erin. Dus de emotionele lading heeft een zelfversterkend effect op de overtuiging → het houdt de overtuiging in stand.
Een overtuiging is altijd onderdeel van het ego, omdat ik geloof dat de overtuiging waar is. Vanaf het moment dat ik een overtuiging op waarheid heb onderzocht en doorzie, verliest de overtuiging direct zijn kracht en ervaar ik er ook steeds minder emotionele lading bij → de betovering is verbroken.
Een overtuiging
- Een overtuiging is altijd waar.
- Een overtuiging heeft altijd een bepaalde mate van emotionele lading – positief of negatief.
- Een overtuiging is vaak dwingend en repeterend.
- Een overtuiging neemt ‘bezit van mij’.
- Ik ben altijd gehecht (positief of negatief) aan een overtuiging = identificatie = onderdeel van het ego = ‘mij’ en ‘ik’.
Het doorzien van een overtuiging leidt tot scheiding van de gedachte en de emotionele lading → ze versterken en bewijzen elkaar niet meer. De gedachte en emotionele energie zijn vanaf dat moment twee onafhankelijke verschijningen in bewustzijn, die allebei steeds meer hun kracht verliezen omdat ik ze geen macht meer geef door erin te geloven.
Een gedachte
- Een gedachte heeft geen emotionele lading
- In een gedachte zit geen waarheid of betekenis.
- Ik ben niet gehecht aan een gedachte; ze verschijnt en vertrekt vrij in bewustzijn.
- Een gedachte kan een uiting van ‘inner-weten’ zijn, maar dat hoeft niet.
- Met een gedachte ‘moet’ of ‘hoef’ ik niets; ik ben volledig vrij om deze te volgen of niet.
Is het een gedachte of een overtuiging?
Hoe weet ik nou of ik met een gedachte of overtuiging te maken heb? Dat heeft dus te maken met de dwangmatigheid en herhaling van de verschijning.
Gedachten zijn vrij van emotionele lading, en verschijnen vrij in bewustzijn en vertrekken ook weer vrij uit bewustzijn. Zodra de gedachte blijft ‘plakken’ heb ik te maken met een overtuiging. Er zit dan namelijk emotionele lading aan → ik ben eraan gehecht op een positieve of negatieve manier. Overtuigingen verschijnen om zichzelf te bewijzen → ze hebben mij nodig om zichzelf van nieuwe energie te voorzien. Als ik niet in een overtuiging geloof en me er dus niet mee identificeer, dan verliest de overtuiging zijn kracht, omdat het geen macht meer over mij heeft → ik laat de overtuiging los.
Een overtuiging is altijd gebaseerd op angst en nooit op basis van liefde. De realiteit is ‘alles is goed’ en ‘ik heb niets nodig’, welke niet te vatten is in een overtuiging, concept of een idee. Een gedachte is gewoon een gedachte, daar zit geen lading aan en heeft ook geen brandstof in vorm van angst nodig. Een gedachte verschijnt vrij in bewustzijn en verdwijnt vrij uit bewustzijn, zonder lading, zonder reden, zonder betekenis. ~ lzv